"Dit, het plan te hebben om,
het ten uitvoer willen brengen,
het uitstellen vanwege,
het bijstellen omdat.
Je weet maar nooit.
Het overboord gooien
ergens halverwege,
want er staat geschreven:
' Wie veel leest,
heeft veel gereisd.'
Hier een foto van maken
in woorden.
De foto bekijken en dan
denken: 'Ja, kom,
laten wij gaan reizen.'"

Hmm, volgens mij ging er iets mis. Iets te vroeg heb ik de tekst met alleen het gedicht verstuurd, mijn excuses! Zo hoor je niets van d'r en dan krijg je opeens een dubbel mailtje haha. Want koekoek! Hallo, ik ben er nog! Of tenminste, ik ben 'er' niet meer, maar wel hier. Want als hier daar was, dan was 'er' geen ergens anders meer.. Snap je? Zoals je merkt zit ik momenteel lekker in de gedichten! Elke avond lezen we een gedicht uit het boekje 'Op reis' (de mooiste reisgedichten voor onderweg). Dit was het eerste gedicht -geschreven door Jan de Bas- en ik vond hem wel toepasselijk voor de opening van mijn eerste 'reisverhaal'. Ik ben namelijk niet meer aan het lezen, maar aan het reizen! Ik ben het vliegtuig ingerend (letterlijk, want blijkbaar was ik dus veel te laat..) en heb de vlucht naar de andere kant van de wereld gemaakt. De andere kant van de wereld, en dan? Dan begint het heerlijke proces van reisboekje lezen, omgevingen evalueren, openbaar vervoer uitzoeken, routes optimaliseren, slaapplekken zoeken en heel veel om je heen kijken! Om je heen kijken, ruiken, luisteren en proeven. En dan vooral dat proeven! Oh man, wat vind ik het eten hier genieten!! Ik zal niet snel de ambitie hebben om dik te worden, maar hier heb ik er de volle 100% acceptatie mee! Ja Mark: "A moment on the lips, forever on the hip'"! En mam, pap het spijt me, maar ik eet alles van de straat.. Juíst op straat eten vind ik zo leuk en lekker! Ze hebben in bijna elke stad/dorp wel een centrale markt en daar bereiden ze van alles op de meest primitieve manier klaar. Keukens rijden hier gewoon op straat: pannetjes inpakken, motor aantrappen en naar een nieuwe locatie. Het is dan ook moeilijk om niet de hele dag honger te hebben.. Overal waar ik kijk zie ik een lekkere wokpan, vers fruit of stokjes van de grill (Ja, die hebben hoogstwaarschijnlijk de meeste bacteriën, maar wederom: jammie wat smullen!). Ik mag dan waarschijnlijk ook van geluk spreken dat ik niet ziek ben geworden. Ik gok dat de weerstand zich in Groningen in de loop van de jaren goed opgebouwd heeft.. (eten uit de prullenbak en bedorven restjes opmaken). Wat het ook is, ik ben er blij mee! En word ik als nog een keer ziek, dan merk ik dat dan wel.

Naast het eten is er op straat en in de marktjes ook veel te zien aan kleding, sieraden en elektronica. Op het gebied van marketing en sales ben ik geen expert, maar hier volgens mij nog minder. Denk je een keer een leuk winkeltje te zien met (bijvoorbeeld) kraaltjes en knopen.. dan zijn de opvolgende twintig winkels PRECIES hetzelfde. Honder duizend dozen en rekken met honderd duizend kraaltjes en knoopjes; er is geen oppervlakte onbedekt. Hoe dan? Hoe kan het dat één van die winkels niet ten onder gaat? Of dat uberhaupt één van die winkels winst maakt? Je ziet in veel winkels wel vier man aan personeel (zo niet meer) en dan ben je zelf de enige in de winkel.. Ik snap dat nog niet zo goed. En dan zijn de spulletjes die ze verkopen ook nog eens spotgoedkoop. Wat me overigens brengt op een ander punt: ik heb een nieuwe broek gekocht! Ik had minimaal aan kleding mee, met de gedachten hier zo veel mogelijk te kopen. Nu heeft 'zo veel mogelijk' zich beperkt tot één lange broek, maar wel een waar ik heel blij mee ben! Het is super warm hier, maar ik loop het liefste zo bedekt mogelijk. Ik probeer hun cultuur en etiquette zo goed mogelijk na te leven; mijn lichaam bedekken is daar één van. Wat nu dus wel goed uitkomt, want ik verander langzaam in een tonnetje. Een bedekt tonnetje dus!

Verder bevalt de cultuur me wel. Ik word weinig tot niet nagekeken door mannen en de mensen glimlachen veel (wat ik met een brede glimlach beantwoord!). Ik begrijp ze meestal niet (de taal is tamelijk onbegrijpelijk), maar doe altijd mijn best. Met geluiden en gebaren kun je al een heel eind komen. Verder spreken in de grotere steden mensen wel Engels en sommigen ook echt goed Engels. Ik ben benieuwd hoe het zich verder gaat ontwikkelen als ik echt bij de mensen thuis ga wonen. Ik ben nu namelijk bezig met een organisatie die verschillende projecten met kinderen doet. En dan word ik ondergebracht bij de gezinnen thuis, vrijwilligers werk tegen kost en inwoning. Een Spaans stel had me hier op geattendeerd en later vandaag heb ik mijn 'Skype-interview'. Ik ben benieuwd dus! Ik vind het reizen namelijk leuk, maar het voelt nu nog een beetje als een lange vakantie.. Tuurlijk heb ik oncomfortabele busritten gehad of busritten waar ik in the middle of nowhere uit gegooid werd met de mededeling: "tuktuk tuktuk..". Tuktuk m'n reet, het is nog twee uur tot de bestemming en ik heb bij jouw busmaatschappij een kaartje gekocht.. Geef me dus gdv m'n geld terug of laat me terug in de bus. Nu ging de bus dus blijkbaar niet naar de plek waar ik heen wilde (en hadden ze me voorgelogen met het idee extra geld te vangen) en heb ik een soort van refund gekregen. Genoeg om in ieder geval met een volgende bus tot bestemming te komen. Dus dát en de borders zijn wel avontuurlijk.. Al is avontuurlijk niet het goede woord: corrupt en ongemanierd past net iets beter. Dat ik een toeristen visum moet betalen: snap ik. Dat dat dan misschien wat meer kost dan wat ik normaal per dag kwijt ben: Allah. Maar dat het geld rechtstreekt in de broekzak van die man met honder duizend medailles op zijn jasje gaat, vind ik verschrikkelijk. En dat hij dan ook nog eens per dag een andere prijs aan de toeristen vraagt, vind ik ronduit belachelijk. Ik zat met een man in het hokje die twee weken geleden nog een veel lager bedrag betaald had. Ik heb m'n best gedaan, eerst mijn charmes en redelijkheid in de strijd gegooid en daarna de boze blik erin gegooid, maar helaas tevergeefs. Betalen is dan het enige wat je kan doen en zo snel mogelijk die gensovergang verlaten. Ben benieuwd hoe de andere landen zullen gaan. Winst is wel: ik heb al twee héle mooie stempels!!! Mijn paspoort is veel waard :).

Dus, korte samenvatting van hoe en wat: Bangkok, Trat, Koh Mak (eiland), Koh Chang (eiland), Trat, Koh Kong, Sihanoukville, Koh Rong (eiland), Kampot, Phnom Penh en Battambang! Vliegtuig, bus, boot, bus en soms her en der een scootertje! Nog niet gefietst en of lange stukken gewandeld (wil ik nog wel gaan doen!). Ik vind het heerlijk om met de dag te kijken wat er kan en waar ik zin in heb. Ik vind het heerlijk om bij een busstation aan te komen en te mogen uitzoeken hoe en wat, betekenis geven aan de onbegrijpelijke tekens en de goedkoopste bus vinden (voel me soms een soort Matt Damon in The Bourne Identity). Verder vind ik het geweldig om te zien hoe anders (zowel positief als negatief) dingen er hier aan toe gaan en er zo veel mogelijk van 'te leren'. Letterlijk meenemen kan ik helaas nog niet veel, want mijn backpack (die ik overigens een naam gegeven heb: puist) wil ik zo licht mogelijk houden tot het einde van de reis. Maar als oplossing verstuur ik vanuit elk land steeds een brief! Probeer zoveel mogelijk stempels via de post ook te verzamelen. Dus bij deze: krijg je een brief van me, zou je dan de envelop willen bewaren?

Wow, ik zit alweer veel te lang in een omgeving met airconditioning! Tijd om het daglicht weer op te gaan zoeken! Ik weet niet wanneer ik weer wat zal schrijven, maar onthoud maar: geen bericht, goed bericht! Ik schrijf wel veel in mijn 'journal' die ik mee heb, dus als ik terug ben nodig een ieder die geïnteresseerd is uit voor een 'voorleesavondje'. De echt leuke en grappige dingen zitten hem namelijk in de kleine details van zo een reis; dat kan ik moeilijk verwoorden op zo een site. Wil ik ook niet :).

Lieve mensen!! Ik hoop dat met jullie alles goed gaat! Volgens mij kan ik beter tegen jullie zeggen, doe voorzichtig (Parijs..), want hier gaat alles wel z'n gangetje. Sterker nog: goed nieuws voor Myanmar dus! Geniet van de winter en alle gezelligheid die dat met zich mee brengt. Dikke zoenen, heel veel liefs!!

Ezra